Klaas Knot bekijkt financiële route naar de Lelylijn  

In oktober 2025 is Klaas Knot begonnen als gezant voor de Lelylijn. In deze rol brengt hij de financieel-economische mogelijkheden en onmogelijkheden in kaart. Daarbij adviseert hij de Stuurgroep Lelylijn, die bestaat uit bestuurders van zowel Rijk als de noordelijke regio. Klaas Knot vertelt hoe hij zijn opdracht voor zich ziet. 

Waarom heeft u ja gezegd tegen deze opdracht?

“De Lelylijn kan een belangrijke versterking zijn van de economische structuren in Nederland. De randstad wordt steeds voller en voor goede woon- en werkgelegenheid heeft het noorden veel te bieden. Ook voor de regionale brede welvaart zijn goede verbindingen met andere regio’s in Nederland en Europa van belang. Ik vind het daarom een mooie uitdaging om te kijken naar de financiële mogelijkheden voor het realiseren van de Lelylijn.”

Hoe legt u op verjaardagen uit wat uw opdracht is?

“Ik kom zelf uit het noorden, wat deze opdracht een speciaal tintje geeft en het extra leuk maakt om mijn omgeving erover te vertellen. Het gesprek komt dan toch snel op het feit dat er al heel lang over een spoorverbinding tussen Groningen/Leeuwarden en Amsterdam/Lelystad wordt gesproken. De meeste mensen die ik spreek zien de meerwaarde van deze verbinding, maar de financiële opgave is ingewikkeld. Mijn opdracht is dan ook om goed te kijken naar de realistische mogelijkheden voor financiering en bekostiging van de Lelylijn en het volgende kabinet hierover te adviseren.”

Welke rol ziet u voor Europa, het Rijk, de regio en eventueel marktpartijen?

“Investeren in de Lelylijn kan in potentie bijdragen aan allerlei doelstellingen op het gebied van ruimtelijk-economische ontwikkeling, zowel op lokaal, nationaal als Europees niveau. Dat maakt het ook logisch om te onderzoeken of de investeringsrisico’s van de Lelylijn door meerdere schouders kunnen worden gedragen. Dat ga ik met open blik onderzoeken. Tegelijkertijd is het reëel om te veronderstellen dat de Nederlandse staat veruit de grootste bijdrage zal moeten leveren, aangezien het gaat om nationale infrastructuur.”

Hoe kijkt u aan tegen de MKBA-methodiek? 

“Dat is een onderdeel van de vragen die mij zijn voorgelegd en waar ik met open blik naar zal gaan kijken.”

Kunnen we leren van andere landen die een groot spoorproject hebben gefinancierd? Heeft u concrete voorbeelden?

“Ik heb in het buitenland veel voorbeelden gezien van de positieve ontwikkelingen die door goede spoorbereikbaarheid kunnen ontstaan. Ik heb in Washington gewoond en daar wil iedereen het liefst in de aantrekkelijke buurten rondom metrostations wonen. Dichterbij huis is het in de jaren 80 en 90 aangelegde TGV-netwerk in Frankrijk een mooi voorbeeld. Je ziet nu dat aangesloten steden, op overzichtelijke reistijd van Parijs, een enorme dynamiek hebben doorgemaakt.”